Zhao Ying-Yang

Ik ben altijd een creatief persoon geweest. Door sociale media ben ik op het idee gekomen om te haken. Toen ik de video’s zag, dacht ik: ‘Dit wil ik ook doen!’. Hoe ze van niets, iets moois maakten, vond ik inspirerend. 

Nu ben ik ongeveer twee jaar bezig met haken. Ik maak van alles: sjaals, truien, topjes, scrunchies. Het meeste maak ik niet voor mezelf, maar voor vrienden en familie. In de toekomst zou ik mijn werk eventueel willen verkopen in een webshop, maar momenteel wil ik mij vooral focussen op het afmaken van mijn studie. 

In juni ben ik afgestudeerd in toegepaste economische wetenschappen: corporate finance, en ik denk eraan om nog drie jaar modetechnologie te studeren. Mijn droom van kinds af aan was een job in de modesector. Ik las dat je met deze opleiding de kans kreeg om een semester stage te lopen in China. Dat trok mij enorm aan, aangezien mijn roots daar liggen. 

Ik ben net als mijn vader en mijn oudere tweelingbroers geboren in België, mijn moeder is vanuit China naar België verhuisd. Ik help geregeld mee in de frituur en het eethuis van mijn ouders. In de Chinese cultuur is dat de gewoonte. Ik vind dat niet erg om te doen. Het is mijn manier om een steentje bij te dragen.
Ik groeide op met twee compleet verschillende culturen. Op school had ik voornamelijk westerse vrienden. Ik kwam weinig in aanraking met personen met een Aziatische achtergrond. Dit zorgde er op momenten voor dat ik de Chinese cultuur een beetje vergat. Als ik daar nu op terugkijk, vind ik dat wel jammer. 

Een Aziatische achtergrond hebben en in een westers land als België wonen, is niet altijd even makkelijk geweest. Tijdens het begin van de coronacrisis werd ik nageroepen op straat en in de bus merkte ik op dat mensen hun gezicht bedekten als ze bij me in de buurt stonden. Zelfs in het middelbaar onderwijs heb ik weleens racistische opmerkingen gekregen van één van mijn leerkrachten.